مطالعه تجربی استخراج اورانیوم از پسماند اسیدی، مقایسه عملکردی دو محلول TOA و D2EHPA

اورانیوم مهم‌ترین ماده در چرخه سوخت هسته‌ای است که در مراحل مختلف تحقیقات تولید و فرآوری آن و مراحل بعد از مصرف در راکتورها و هم‌چنین تحقیقات آزمایشگاهی به ‌‌صورت پسماندهای اورانیومی به ‌وجود می‌آیند. اورانیوم موجود در پسماندها با ارزش بوده و در صورت وارد شدن به محیط ‌‌زیست مشکلات پرتوی ایجاد می‌کنند، لذا جداسازی آن‌ها امری ضروری است. روش استخراج با حلال یکی از روش‌های مهم جداسازی در تولید و فرآوری سوخت هسته‌ای است که در تحقیق حاضر ترکیبات اورانیومی تهیه شده از پسماندها، با این روش بازیافت می‌شوند. پس از شناسایی عناصر موجود در پسماند، مقدار هر عنصر با استفاده از آنالیز اسپکترومتر کوپل شده القایی (ICP) تعیین گردیده و در نهایت نوع ترکیب اورانیومی موجود در پساب مشخص شده‌اند. با توجه به نوع ترکیب مورد نظر آزمایش استخراج با دو حلال‌ مختلف تری‌اکتیل‌آمین (TOA) و دی-2-اتیل هگزیل فسفریک اسید (D2EHPA) انجام گرفته که میزان درصد استخراج نهایی به‌ترتیب 12/96 و 01/99 درصد به دست آمده است. همچنین اثر نوع استخراج‌کننده، دمای استخراج، غلظت اسید، غلظت استخراج‌کننده، غلظت اولیه اورانیوم، نوع رقیق‌کننده، نسبت فاز آبی به آلی، زمان اختلاط فازها بر درصد استخراج و همچنین اثر شست ‌و شو کننده‌های مختلف بر فرآیند معکوس بررسی شده است.